Miasto w północnej Tajlandii nad rzeką Ping. Założone w roku 1292 przez króla Mangraia, który przeniósł do Chiang Mai stolicę Królestwa Lan Na (Miliona Pól Ryżowych). Od początku swego istnienia jest ważnym ośrodkiem, w którym rozwijał się buddyzm therawada szerzony przez misjonarzy ze Sri Lanki. Rozkwit miasta przypada na wieki XIV i XV. W tym czasie toczono wojny z Birmą i syjamskim Królestwem Ajutthaja. W 1558 roku wojska birmańskie zdobyły Chiang Mai i Królestwo Lan Na znalazło się pod panowaniem władców Birmy. W roku 1727 wyparto Birmańczyków, jednak już w 1767 generał Taksin na trwałe włączył Chiang Mai do państwa syjamskiego.
Obecnie Chiang Mai słynie z licznych zabytkowych watów (buddyjskich zespołów świątynnych), posiada obszerne fragmenty dawnych murów obronnych, ciekawe muzea, jest doskonałą bazą wypadową w okoliczne góry, a także znakomitym miejscem do zakupu oryginalnych pamiątek. W pobliżu miasta można odwiedzić miedzy innymi: gorące źródła; ośrodek tresury słoni; farmę orchidei oraz skanseny etnograficzne, w których przebywają przedstawiciele lokalnych plemion. Chiang Mai jest jednym z najciekawszych i najoryginalniejszych miast w Tajlandii.
Najważniejsze miejsca do zobaczenia: Wat Chedi Luang; Wat Chiang Man; Wat Pra Sing; Wat Pra That Doi Suthep; Muzeum Lan Na; mury obronne; pomnik trzech królów; ośrodek tresury słoni; farma orchidei; nocny bazar.
Pozostałe miejsca: Pałac Królewski; Wat U Mong; Wat Jet Yot; Muzeum Narodowe; Muzeum Etnograficzne; bazar plemion; fabryki jedwabiu, biżuterii i parasoli; gorące źródła w San Kamphaeng w pobliżu Cziang Mai.
Zalecany minimalny czas pobytu: 3 dni.
Tekst: Jarosław Poniewiera
Literatura:
Góralczyk B., Zmierzch i brzask. Notes z Bangkoku, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2009 Wolniewicz J., Uśmiech złotego Buddy, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1980