Lima

Stolica Peru położona nad rzeką Rímac i Oceanem Spokojnym u stóp Kordyliery Nadbrzeżnej. Główny ośrodek przemysłowy, handlowy, naukowy i kulturalny kraju (m.in. najstarszy w Ameryce Płd. Uniwersytet San Marcos założony w 1551 roku).

Dzisiejsza stolica Peru została założona przez Francisca Pizarra w dniu 18 stycznia 1535 jako Ciudad de los Reyes („Miasto Królów”), który ponoć osobiście swym mieczem wyznaczał szachownicę przyszłych ulic i placów. Współczesna nazwa miasta – Lima – pochodzi jednak od zniekształcenia nazwy rzeki Rímac, nad którą leży miasto (Limac, potem Lima). Do 1821 roku najważniejsze miasto hiszpańskiej części Ameryki Południowej, stolica wicekrólestwa Peru.

Po uzyskaniu niepodległości przez Peru naturalnie zostało stolicą nowego państwa. W swej historii Lima miała okresy chwały i upadku – miasto leży na terenie sejsmicznym i wielokrotnie niszczone było przez trzęsienia ziemi (m.in. w 1687 oraz w 1746 roku, kiedy to większość budynków legła w gruzach). Jednak zawsze potrafiła się podnieść z kolan zyskując nawet przydomek „Perła Pacyfiku”.

Dziś stolica Peru jest miastem przeludnionym (mieszka tu ok. 8 milionów mieszkańców – prawie 1/3 ludności kraju), centrum otoczone jest pierścieniem tzw. pueblos jovenes (czyli odpowiednikami brazylijskich faweli) z domami przypominającymi przedmieścia Kairu, do których lepiej się nie zapuszczać. Samo centrum też miejscami jest bardzo niebezpieczne (np. Barrio Chino, dzielnica Rímac). Zachowując podstawowe środki ostrożności można rozkoszować się kolonialnymi budowlami starego miasta (w 1988 roku historyczne centrum miasta wpisane zostało na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO), a miejscowe muzea uznawane są za najciekawsze i najbogatsze w całej Ameryce Południowej.

Miasto posiada też szczególny mikroklimat – przez ponad pół roku, w porze suchej (od maja do października) Limę otulają gęste mgły zwane tu garúa, które powodują, że miasto wydaje się szare – szare domy, szare ulice. Jednak jest to najlepszy okres do zwiedzania południowej części Peru oraz Boliwii.

Najważniejsze miejsca do zobaczenia: budynki wokół centralnego placu Plaza de Armas – katedra, pałac arcybiskupi oraz pałac prezydencki, kościół i klasztor San Francisco, kolonialne domy z charakterystycznymi drewnianymi balkonami (XVI-XVIII w.), Muzeum Złota (Museo de Oro del Perú).

Pozostałe miejsca: liczne kościoły i klasztory (m.in. La Merced, San Agustín, Santo Domingo), ciekawe muzea, dzielnice Barranco czy Miraflores.

Zalecany minimalny czas pobytu: na najważniejsze atrakcje wystarczy 1 dzień, ale zobaczenie wszystkich wyżej wymienionych atrakcji wymaga już kilkudniowego pobytu w mieście (większość muzeów znajduje się poza centrum).

Tekst: Piotr Lubina