Shi Huangdi (Qin Shi Huang)

A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - R - S - T - U - W - Y - Z

Shi Huangdi, pierwszy cesarz Chin. W 221 r. p.n.e. zjednoczył, stojąc na czele państwa Qin (od którego wzięła się europejska nazwa Chin), cały ówczesny kraj. Doprowadził do unifikacji kraju, ujednolicając pieniądze, pismo, system miar i wag, a nawet rozmiary osi kół wozów. Podzielił kraj na 36 komanderii, odsunął od władzy lokalną szlachtę, zastępując ją centralną biurokracją, czym stworzył podwaliny systemu feudalizmu biurokratycznego. Będąc pod wpływem legizmu (systemu filozoficzno – politycznego kładącego nacisk na system kar i nagród oraz odpowiedzialność zbiorową) nakazał spalić wszystkie zakazane księgi (głównie konfucjańskie), a w razie odmowy wydania ksiąg – również ich właścicieli. Zaskarbił sobie tym samym nieśmiertelnie złą sławę. Głównym zajęciem absorbującym go nie było jednak rządzenie i unifikacja kraju, lecz poszukiwanie eliksiru nieśmiertelności, daremne niestety. Zmarł w wieku 50 lat. Pochowany został nieopodal Xi’anu razem ze swą słynną Terakotową Armią.