Popa

Święta góra Birmy, zwana „birmańskim Olimpem”, miejsce pobytu 37 „Natów” (duchów) – prebuddyjskiej, ludowej religii Birmy. Sama góra – której nazwa oznacza po birmańsku „kwiat” – jest wulkanem o wysokości 1518 m. n.p.m. położonym w Paśmie gór Pegu, ok 50 km na południowy wschód od Pagan. Według miejscowych podań ostatnia erupcja miała miejsce w 442 r. p.n.e. Rejon ten jest objęty ochroną w formie parku narodowego Góry Popa.

Na jej zachodnich zboczach w miejscowości Popa, na szczycie wulkanicznego neku znajduje się kompleks świątynny, miejsce to Wiąże się z tradycyjną, animistyczną religią birmańską: kultem Natów, duchów opiekuńczych miejsc (religia mająca wiele podobieństw z japońskim kultem Shinto). Z górą związane są najważniejsze legendy o Natach: o rodzeństwie Mahagiri oraz potomstwie Byatty.

Górę ma zamieszkiwać 37 Natów, których kult został włączony do buddyzmu przez króla Anawrahtę w XI w. i od tego czasu funkcjonuje paralelnie z buddyzmem. Tym samym Góra Popa jest zarówno świętym miejscem Natów, jak i buddyzmu (na szczycie znajduje się klasztor), co jest dobrym przykładem na birmański eklektyzm religijny.

Na szczyt góry prowadzi 777 schodów, przy których mieszkają głównie małpy. U podnóża góry znajduje się jedno z sanktuariów Natów, w a nim posągi całego panteonu duchów, niektóre z nich dość kuriozalne (m.in. posąg Nata-pijaka, któremu wierni składają ofiary z whiskey).

Góra Popa jest jednym z głównych miejsc pielgrzymkowych w Birmie.

Najważniejsze miejsca do zobaczenia: sanktuarium na górze, jak również świątynia natów na dole (tam znajduje się m.in. posąg nata-pijaka)

Minimalny czas pobytu: 2-3 godziny.

Na zdjęciu: Góra Popa.

Tekst: Maciej Kołodziejczyk, Michał Lubina